Zdrowie, medycyna

Zobacz pełną wersję - Dowiedz się więcej tutaj - Odkryj więcej - Zobacz pełną wersję - Więcej tutaj - Zobacz pełną wersję - Odkryj więcej - Więcej tutaj - Zobacz pełną wersję - Przejdź tutaj
Przystosowanie się 25 lutego 2014, Doktor No comments Największą wysokością, na której człowiek może przebywać bez aparatów tlenowych, jest około 7300 m. Na tej wysokości ciśnienie parcjalne tlenu wynosi około 35 mm Hg, a nasycenie hemoglobiny tlenem zaledwie 40%, co przekracza zdolności przystosowawcze tkanek. Odnosi się to zresztą tylko do ludzi przystosowanych, przebywających od dłuższego czasu na większych wysokościach. Człowiek nie przystosowany ginie już na wysokości 5000 m. Przystosowanie się polega przede wszystkim na zwiększeniu się liczby krwinek .czerwonych przez pobudzenie czynności szpiku kostnego, co w pewnym stopniu wyrównuje niedobór tlenu. Poza tym występuje przyśpieszenie obiegu krwi oraz przystoso- wanie tkanek do zmniejszonego zużycia tlenu. Członkowie wypraw wysokogórskich w celu zaaklimatyzowania się zakładają na coraz większych wysokościach obozy, w których przebywają do kilku miesięcy. Przywra pasożytująca w drogach żółciowych 25 września 2014, Doktor No comments Występowanie. Przywra pasożytująca w drogach żółciowych kota, psa, lisa i in-nych ssaków mięsożernych, rzadziej człowieka i świni. Rozprzestrzeniona w okolicach obfitujących w ryby, na terenie Europy (bez Wysp Brytyjskich i Skandynawii), Syberii (głównie zachodniej), a także na Dalekim Wschodzie (Korea, Japonia, Filipiny, Indonezja, Półwysep Indochiriski). W Polsce opisano kilka przypadków zarażenia człowieka przywrą kocią, wszędzie tam, gdzie ludzie mają zwyczaj zjadania surowych filetów rybnych. Zarażonych jest według ŚOZ ok. 2 min ludzi. Budowa i rozwój. Postać dojrzała ma kształt ciała lancetowaty (przedni koniec zwężony, tylny zaokrąglony), o wymiarach 7-12x 1,5-3 mm. Powierzchnia ciała jest gładka, barwy żółtawordzawej. Obie przyssawki są podobnej wielkości. Gardziel dobrze umięśniona, krótki przełyk rozwidla się przed zatoką płciową na dwa ślepo zakończone pnie jelitowe, biegnące bocznie prawie do końca ciała. Dwa płatowate jądra leżą ukośnie jedno za drugim w tylnej części ciała. Przed przednim jądrem leżą kolejno dobrze rozwinięty zbiornik nasienny, zbity, nieregularnego kształtu lub jajowaty jajnik, ootyp z gruczołami Mehlisa i macica biegnąca w licznych zwojach do zatoki płciowej przed przyssawką brzuszną. Żółtniki rozciągają się po bokach ciała od poziomu tylnej krawędzi przyssawki brzusznej do poziomu zbiorniczka nasiennego. Główny przewód wydalniczy tworzy rurowaty pęcherz przebiegający w kształcie litery S i otwierający się na tylnym końcu ciała otworem wydalniczym. RadikuBografia 22 lutego 2014, Doktor No comments W sposobie tym za pomocą wodnego środka cieniującego uwidacznia się obrysy dolnego odcinka kanału kręgowego, worka oponowego oraz korzeni nerwowych w okolicy ogona końskiego. Badanie to jest mniej obciążające od mielografii oleistymi środkami cieniującymi, które pozostając w kanale kręgowym, dają cienie lub nawet drażnią tkanki. Używany w radikulografii wodny środek cieniujący wchłania się całkowicie w ciągu około godziny i zostaje wydalony przez nerki. Badanie polega na szybkim wykonaniu 4 podstawowych projekcji. W warunkach prawidłowych w rzucie A-P uwidacznia się worek oponowy oraz trójkątne cienie kieszonek oponowych. W rzutach pozostałych uwidaczniają się również korzenie nerwowe. Wartość radikulografii polega na tym, że w ponad 90% przypadków dostarcza dokładnych danych o przemieszczonym krążku międzykręgowym. Przemieszczony krążek uwidacznia się w postaci przewężonej smugi cienia worka oponowego oraz przemieszczenia korzenia nerwowego. ROLA NEREK I MECHANIZM WYDZIELANIA MOCZU 23 marca 2014, Doktor No comments Nerki są głównym narządem wydalniczym. Z wytwarzanym przez nerki moczem usuwane są szotowe produkty przemiany materii, jak: mocznik, kwas moczowy, kreatynina, fosforany i siarczany. Nerki odgrywają zasadniczą rolę w utrzymaniu stałości środowiska wewnętrznego. Usuwają substancje obce ustrojowi, np. leki czy trucizny. Regulują ciśnienie osmotyczne krwi przez wydalanie nadmiaru wody lub soli mineralnych. Nerki mają selektywną właściwość wydalania związków kwaśnych. W przypadku nadmiernego zakwa-szenia nerki wytwarzają ponadto amoniak neutralizujący kwaśne produkty przemiany materii. W ten sposób przyczyniają się do utrzymania stałości odczynu krwi (pH). Jednostką czynnościową nerki są nefrony, których jest w obu nerkach około 10 milionów. Nefron składa się z kłębka nerkowego (pętlai naczyń nerkowych otoczonych torebką Bowmana) i kanalików nerkowych (kanaliki kręte pierwszego rzędu, pętla Henlego, kanaliki kręte drugiego rzędu), które uchodzą do kanalików prostych i kończą się w na szczycie piramidy nerkowej. Do kłębka nerkowego dopływa krew tętnicza przez tętniczkę doprowadzającą (vas aiierens). Po przejściu przez naczynia włosowate kłębka krew płynie tzw. tętnicą odprowadzającą (vas efferens), która kończy się naczyniami wło-sowatymi, oplatającymi kanaliki nerkowe.